-
1 life
[laɪf]pl lives, nżycie ntto be sent to prison for life — zostać ( perf) skazanym na dożywocie
* * *plural - lives; noun1) (the quality belonging to plants and animals which distinguishes them from rocks, minerals etc and things which are dead: Doctors are fighting to save the child's life.) życie2) (the period between birth and death: He had a long and happy life.) życie3) (liveliness: She was full of life and energy.) życie4) (a manner of living: She lived a life of ease and idleness.) życie5) (the period during which any particular state exists: He had many different jobs during his working life.) życie6) (living things: It is now believed that there may be life on Mars; animal life.) życie7) (the story of a life: He has written a life of Churchill.) biografia8) (life imprisonment: He was given life for murder.) dożywocie•- lifeless- lifelike
- life-and-death
- lifebelt
- lifeboat
- lifebuoy
- life-cycle
- life expectancy
- lifeguard
- life-jacket
- lifeline
- lifelong
- life-saving
- life-sized
- life-size
- lifetime
- as large as life
- bring to life
- come to life
- for life
- the life and soul of the party
- not for the life of me
- not on your life!
- take life
- take one's life
- take one's life in one's hands
- to the life
См. также в других словарях:
z natury — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} wzorowany na fragmencie rzeczywistości, sporządzony na podstawie bezpośredniej obserwacji rzeczywistości, modelu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opis, rysunek z natury. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
bezpośrednio — 1. «bez jakiegokolwiek pośrednictwa; osobiście, wprost» Stykać się z kimś bezpośrednio. Dowiedzieć się o czymś bezpośrednio od naocznego świadka. Kierować czymś bezpośrednio. Malować bezpośrednio z natury. 2. «w stosunkach przestrzennych: bardzo… … Słownik języka polskiego
szkicować — ndk IV, szkicowaćcuję, szkicowaćcujesz, szkicowaćcuj, szkicowaćował, szkicowaćowany 1. «rysować, malować coś od ręki, w głównych zarysach, schematycznie, nieprecyzyjnie, fragmentarycznie; robić, sporządzać szkic (techniczny, artystyczny)»… … Słownik języka polskiego